Neurogene stoornissen

Onder de neurogene stoornissen onderscheiden we twee heel belangrijke: afasie en dysarthrie.


Afasie:

Wanneer iemand een hersenletsel heeft verkregen, wordt vanuit het ziekenhuis al snel logopedie opgestart. Na het ontstaan van afasie is er vaak wel enig spontaan herstel, maar zelden of nooit is dat herstel volledig. Door in een vroeg stadium logopedie te geven, wordt vaak wel enige verbetering verkregen. 

Afasie is een door een hersenletsel verkregen stoornis in de taal. Iedereen heeft taal nodig, maar door een hersenletsel functioneren bepaalde onderdelen van het taalgebruik niet meer zoals het hoort. Afasie betekent letterlijk: niet spreken. Iemand kan niet meer zeggen wat hij wil. Er is dan sprake van een woordvindingsprobleem of geen goede zinnen meer kunnen vormen. Daarnaast kan het zijn dat er andere woorden worden gezegd, dan dat de persoon bedoelt. Ook kan het zijn, dat ze de persoon die tegen hen praat niet begrijpen of dat er problemen in het lezen en schrijven ontstaan.


Dysarthrie:

Ook dysarthrie wordt verkregen na een hersensletsel of een dysfunctioneren van de spieren. Het is ook hier belangrijk dat er zo snel mogelijk logopedie wordt opgestart.

Dysarthrie is een verworven spraakstoornis. Bij dysarthrie kunnen de afstemming en/of de spierkracht tussen de spieren verstoord zijn die wij normaal gebruiken bij het adem halen, stemgeven en het articuleren. Het spreken kan minder verstaanbaar zijn, omdat het moeilijker is geworden om de tong en de lippen goed te laten bewegen. Het vormen van woorden is dan moeilijk. Vaak zijn er ook problemen met het kauwen en vooral het slikken. Er is sneller sprake van verslikken. Dit heeft te maken met de aansturing van de spieren van het mond - en halsgebied die niet meer naar behoren functioneren.


Nodig voor de terugbetaling van de mutualiteit:

- logopedisch bilan

- voorschrift neuroloog met zijn bevindingen